เรื่องย่อ Empress Ki กีฮวังฮู จักรพรรดินีสองแผ่นดิน
มเหสีกี (ภาษาจีนอ่านว่า ฉี) เป็นบุตรสาวของ กีจาโอ เกิดที่แฮงจู ในโครยอ มีพี่ชายชื่อกีชอล ต่อมาได้เป็นสนมของฮุ่จง (ชื่อมองโกล โทกุน เตมูร์) ได้ชื่อมองโกลว่า โอลเจ คูตุก และมีลูกชื่อ อายุชิริดาร์ ฮุ่ยจงมีมเหสีเอกชาวมองโกลชื่อ ดานาชี แต่ต่อมาถูกปลดเนื่องจากพี่ชายนางก่อกบฏ ฮุ่ยจงอยากตั้งโอลเจ (สนมกี) เป็นมเหสี แต่บายัน ขุนพลชาวมองโกลซึ่งถืออำนาจที่แท้จริงในมือ ไม่ยินยอม จนบายันถูกกำจัด โอลเจจึงได้เป็นมเหสีลำดับรองในปี 1340 โดยตำแหน่งมเหสีเอกเป็นของบายัน กูตุก แห่งเผ่ามองโกลคุงกิร้าด อย่างไรก็ดี ลูกชายชื่อยาวของมเหสีกีได้รับแต่งตั้งเป็นรัชทายาท
มเหสีกีมีมือขวาเป็นขันทีเกาหลีชื่อ ผักบุลฮวา และเริ่มดำเนินการวางแผนบังคับให้ฮุ่ยจงสละบัลลังก์ให้ลูกชายของนาง ซึ่งเมื่อจักรพรรดิฮุ่ยจงทราบ ก็เริ่มเหินห่างจากนาง
เมื่อน้องสาวมีอำนาจในจีน กีชอล พี่ชายก็เริ่มแสดงตนเป็นปฏิปักษ์ในทางแข่งอำนาจกับพระราชาแห่งโครยอ พระราชาคงมิน (ตาโฟรเซ่นฟลาวเวอร์นั่นแหละ) เลยจัดการกระชับพื้นที่ตระกูลกีจนสิ้นซากในปี 1356 พอพระนางกีรู้เข้า ก็จัดการส่งกองทัพไปโครยอ โดยหมายจะตั้งคนที่นางเลือก คือ ทาช เตมูร์ (น่าจะเป็นมองโกล) เป็นพระราชาปกครองโครยอ แต่กองทัพมองโกลก็พ่ายแพ้ในการสู้รบกับกองทัพโครยอในระหว่างที่จะข้ามแม่น้ำ ยาลู
ที่เมืองหลวงปักกิ่ง มีการขัดแย้งภายในระหว่างผู้สนับสนุนและผู้ต่อต้านรัชทายาท (ลูกมเหสีกี) ฝ่ายต่อต้านที่นำโดยโบลุด เตมูร์ สามารถยึดเมืองหลวงได้ในปี 1364 รัชทายาทหนีไปซบอก โคเค เตมูร์ ผู้สนับสนุนได้ แต่พระนางกีถูกจองจำ หนึ่งปีต่อมา โคเค เตมูร์กำจัด โบลุด เตมูร์ได้ และร่วมกับมเหสีกีสนับสนุนให้ตั้งรัชทายาทเป็นข่าน (จักรพรรดิ) แต่ไม่สำเร็จ
แต่ในความผิดหวัง ก็มีเรื่องให้หลั่นล้า มเหสีเอกของจักรพรรดิฮุ่ยจง บายัน กูตุก สิ้นพระชนม์ มเหสีกีเลื่อนขึ้นเป็นมเหสีเอก
หลังการล่มสลายของอาณาจักรหยวนในปี 1638 มเหสีกีหนีไปอิงฉาง ในปี 1370 ฮุ่ยจงตาย ลูกมเหสีกีได้สืบตำแหน่งในที่สุด (แต่อาณาจักรล่มแล้วนะ) โดยขึ้นครองอาณาจักรที่อิงฉางนั่นเอง มเหสีกีได้เป็นไทเฮา แต่หลังจากนั้นไม่นาน นางก็หายสาบสูญไป...