เรื่องย่อ
จากวรรณกรรมกำลังภายในอันโด่งดังของกิมย้งสู่แผ่นฟิล์ม งักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) ลูกสาว งักปุ๊กคุ้ง (เยี่ยปู้ฉิน) เจ้าสำนักฮั่วซัว (หัวซัน) หลงรัก ลิ้มเพ้งจือ( หลินผิงจือ) จ้อแน่เสี้ยง (จั๋วเหลิ่งฉาน) แห่งสำนักซงซัว (ซงซัน) ต้องการประมุขห้าขุนเขากระบี่ ดังนั้นจึงสังหาร เล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) แห่งสำนักฮ้วงซัว (เฮิงซัน) และ เค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ผู้คุมกฎพรรคมารจนถึงแก่ความตาย ก่อนที่เล้าเจี่ยฮวงและเค็กเอี๊ยจะสิ้นใจลงนั้นได้มอบบทเพลงเย้ยยุทธภพให้ เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) แห่งสำนักฮั่วซัว เล่งฮู้ชงถูกงักเล้งซังศิษย์น้องซึ่งตนหลงรักมาโดยตลอดห่างเหิน ขณะที่เล่งฮู้ชงระหกระเหินนั่นเอง เล่งฮู้ชงได้รู้จักกับ ยิ่มหย่งย้ง (เยิ่นอิ๋งอิ๋ง) ลูกสาวประมุขพรรคมาร ยิ่มหย่งย้งบุกเสี้ยวลิ้ม (เส้าหลิน) ขโมยคัมภีร์ย้ายเส้นเอ็นออกมาเพื่อช่วยชีวิตเล่งฮู้ชง เฮี่ยงหมุ่งเทียง (เซี่ยงเวิ่นเทียน) สอบถามเล่งฮู้ชงถึง ยิ่มอั๊วฮั้ง (เยิ่นหว่อสิง) อดีตประมุขพรรคมารที่ถูกขัง ขณะที่เล่งฮู้ชงอยู่ในห้องขังได้ฝึกวิชามหาเวทย์ดูดดาวจนสำเร็จวิชาในที่สุด หลังจากที่เล่งฮู้ชงเป็นอิสระแล้วก็ให้ความช่วยเหลือสำนักเห่งซัว (เหิงซัน) จนในที่สุดก็ได้ดำรงตำแหน่งเจ้าสำนักเห่งซัว ตังฮวงปุ๊กไป่ (ตงฟางปู้ไป้) ทำลายความเป็นชายเพื่อฝึกสุดยอดวิชาในคัมภีร์ทานตะวัน เล่งฮู้ชงช่วยยิ่มอั๊วฮั้ง และ ยิ่มหย่งย้งกำจัดตังฮวงปุ๊กไป่ ยิ่มอั๊วฮั้งคิดกวาดล้างห้าขุนเขากระบี่บู๊ตึ๊ง (อู่ตั้ง) และเสี้ยวลิ้ม (เส้าหลิน) เพื่อครอบครองยุทธภพ เล่งฮู้ชงไม่สามารถตัดใจจากงักเล้งซัง ยิ่มหย่งย้งยากที่จะเลือกระหว่างพ่อกับชายคนรัก พรรคมารและสำนักฝ่ายธรรมยุติความบาดหมางด้วยการตายของยิ่มอั๊วฮั้ง, งักปุ๊กคุ้ง และ ลิ้มเพ้งจือ ในที่สุดเล่งฮู้ชงก็รู้ว่ายิ่มหย่งย้งรักตนมาก ทั้งสองร่วมบรรเลงบทเพลงเย้ยยุทธจักด้วยกันอย่างมีความสุข
ยุทธ ภพก็คือยุทธภพ มิมีวันใดที่ยุทธภพสงบสุข เพราะยุทธภพมีแต่การเข่นฆ่าและการนองเลือด มีขาวมีดำ มีธรรมะ มีอธรรม มีความจอมปลอมและความเที่ยงแท้ สิ่งเหล่านี้ยากนักจะสิ้นสุดในยุทธภพ เล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) แห่งสำนักฮ้วงซัว (เอิงซัน) ได้จัดงานล้างมือในอ่างทองคำถอนตัวจากยุทธภพขึ้นมา แม้ว่าเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) ล้างมือในอ่างทองคำถอนตัวจากยุทธภพแล้ว แต่ใช่ปัญหาจะหมดไป เนื่องจากเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) เป็นสหายกับ เค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ผู้คุมกฎพรรคสุริยันจันทรา ทั้งสองใช้ขลุ่ยและพิณร่วมบรรเลงบทเพลงเย้ยยุทธภพด้วยกัน นึกไม่ถึงว่าเหตุการณ์นี้กลับนำมาซึ่งความบาดหมางของฝ่ายธรรมและอธรรม การนองเลือดในยุทธภพความจริงแล้วมีสาเหตุที่แท้จริงมาจากที่ใด ทุกคนต่างอยู่ในวังวนแห่งการเข่นฆ่า เล่ง ฮู้ชง (ลิ่งหูชง) และงักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) แห่งสำนักฮั่วซัว (หัวซัน) ได้รับคำสั่งให้ปลอมตัวเป็นเสี่ยวเอ้อแฝงตัวอยู่ในโรงเตี๊ยมเพื่อสืบข่าว คราวในยุทธภพ ต่อมาเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ได้พบกับเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ผู้คุมกฎพรรคมาร เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) และ เค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ถูกชะตากัน การที่เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ได้รู้จักกับคนพรรคมารนี้เองกลับเป็นภัยต่อเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ในเวลาต่อมา ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) คุณชายน้อยแห่งสำนักคุ้มภัยฮกอ๋วย (ฝูเวย) ออกไปล่าสัตว์หลังจากที่ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ล่าสัตว์แล้วก็ไปพักผ่อนในโรงเตี๊ยมที่เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) และงักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) แฝงตัวอยู่ ต่อมาลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ก็มีเรื่องทะเลาะวิวาทกับชายหนุ่มแซ่อื้อ (หยี) ขึ้นมา เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) แอบให้ความช่วยเหลือลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) พลั้งมือฆ่าชายหนุ่มแซ่อื้อ (หยี) ถึงแก่ความตาย เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นดูเหมือนเป็นความบังเอิญ แต่ความจริงแล้วทุกอย่างถูกตระเตรียมการไว้ก่อนหน้านี้แล้ว เมื่อลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) กลับถึงบ้านก็ต้องตกใจมากเมื่อพบว่าทุกคนในครอบครัวถูกฆ่าตายอย่างปริศนาที่ แท้ชายหนุ่มแซ่อื้อ (หยี) นี้เป็นคุณชายน้อยแห่งสำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) อื่อชางไห้ (หยีชางไห่) เจ้าสำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) นำพาศิษย์กวาดล้างสำนักคุ้มภัยฮกอ๋วย (ฝูเวย) เป็นการล้างแค้น ด้วยเหตุนี้องจึงทำให้ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) บ้านแตกสาแหรกขาด การล้างแค้นของสำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) นั้นกลับไม่ใช่เป้าหมายสำคัญ เป้าหมายสำคัญกลับอยู่ที่คัมภีร์เพลงกระบี่ปราบมารของสกุลลิ้ม (หลิน) ต่างหาก ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) จนตรอก เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ช่วยเหลือลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) เอาไว้ แต่แล้วก็ต้องตกอยู่ในวงล้อมของศิษย์สำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) อื่อ ชางไห้ (หยีชางไห่) และศิษย์สำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) จู่โจมอย่างหนัก ทำให้เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ต้องล่าถอยขณะที่เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) กำลังตกอยู่ในอันตรายนั่นเอง เค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ซึ่งมีพิณโบราณผูกติดอยู่ด้านหลังนั้นก็ทะยานเข้ามาช่วยชีวิตเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) เอาไว้ ในเวลาเดียวกัน ยิ่มหย่งย้ง (เยิ่นอิ๋งอิ๋ง) ได้รับคำสั่งจากตังฮวงปุ๊กไป่ (ตงฟางปู้ไป้) แห่งพรรคสุริยันจันทราให้กำจัดเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ช่วยชีวิตเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ไว้โดยไม่คำนึงว่าเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) เป็นคนพรรคมาร ขณะที่เค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) กำลังตกอยู่ในอันตรายนั่นเองเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ไหว้วานเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ให้นำพิณของตนไปมอบให้เล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) ยิ่มหย่งย้ง (เยิ่นอิ๋งอิ๋ง) ธิดาเทพแห่งพรรคสุริยันจันทราสัมผัสได้ถึงมิตรภาพของเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) และเล้าเจี่ยฮวง (หลิวเจิ้งฟง) ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ยิ่มหย่งย้ง (เยิ่นอิ๋งอิ๋ง) ฝ่าฝืนกฏพรรคปล่อยเค็กเอี๊ย (ฉี่หยาง) ไป หล่อหย่งเกี๊ยก (หลอเหยินเจี๋ย) หนึ่งในสี่ผู้พิทักษ์แห่งสำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) ควบคุมตัว ลิ้มจิ้งน้ำ (หลินเจิ้งหนัน) และ ฮูหยินไปที่สำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) แต่เนื่องจากปล่อยให้ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) หลบหนีไปได้ ด้วยกลัวว่าเป็นความผิดจึงทำให้หล่อหย่งเกี๊ยก (หลอเหยินเจี๋ย) คิดที่จะฆ่าตัวตาย โชคดีที่มีคนขัดขวางหล่อหย่งเกี๊ยก (หลอเหยินเจี๋ย) เอาไว้ ด้วยความที่เกรงว่าจะเป็นเป้าสายตาชาวยุทธ สำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) จึงเบี่ยงเบนเป้าหมาย โดยหารู้ไม่ว่างักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) จับตาดูความเคลื่อนไหวของสำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) อยู่ตลอดเวลา จอมโจรบุปผา ฉั่งแป๊ะกวง (เถียนป๋อกวง) เกี้ยวพาราสี อี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) แม่ชีน้อยแห่งสำนักเห่งซัว (เหิงซัน) เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ผ่านมาพบเห็นเข้าจึงเข้าช่วยเหลืออี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) ฉั่งแป๊ะกวง (เถียนป๋อกวง) และเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ต่อสู้กันอย่างดุเดือดนึกไม่ถึงว่าศึกครั้งนี้กลับนำมาซึ่งสายสัมพันธ์อัน ไม่มีที่สิ้นสุด ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ซึ่งหลบหนีไปได้นั้นซ่อนตัวอยู่ที่เมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ศิษย์สำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) ก็เดินทางต่อไปโดยมี งักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) สะกดรอยตาม อี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) ได้หลบหนีฉั่งแป๊ะกวง (เถียนป๋อกวง) ไปที่เมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ฉั่งแป๊ะกวง (เถียนป๋อกวง) ไม่ยอมปล่อยอี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) ไปในที่สุดฉั่งแป๊ะกวง (เถียนป๋อกวง) ก็จับตัวอี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) ได้โดยพาอี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) เข้าไปในหอคณิกา ลิ้มเพ้งจือ (หลินผิงจือ) ตามฉั่งแป๊ะกวง (เถียนป๋อกวง) มาที่หอคณิกา ส่วนเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ดักรออยู่ที่หอคณิกาอยู่แล้ว ทันใดนั้นเองหล่อหย่งเกี๊ยก (หลอเหยินเจี๋ย) และ อีหยิ่งฮ้าว (หยีเหยินหาว) ก็มาถึงนอกจากนี้ยังมีนักพรต เทียนซง (เทียนซง) รวมอยู่ ทำให้หอคณิกาเต็มไปด้วยภัยรอบด้าน เพื่อช่วยอี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) ไว้ทำให้เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) ได้รับบาดเจ็บสาหัส ฉั่งแป๊ะกวง (เถียนป๋อกวง) ใช้ไหวพริบช่วยอี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) และเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) หลบหนีไปได้ ขณะที่อี๋ลิ้ม (อี๋หลิน) กำลังทำแผลให้เล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) นั่นเองหล่อหย่งเกี๊ยก (หลอเหยินเจี๋ย) แห่งสำนักแชเซี้ย (ชิงเฉิง) ก็ชักกระบี่ขึ้นมาหมายปลิดชีวิตเล่งฮู้ชง (ลิ่งหูชง) งักเล้งซัง (เยี่ยหลิงซาน) ในชุดหญิงงามปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับศิษย์ฮั่วซัว (หัวซัน)
หมาย เหตุ : ภาพยนตร์จีนเรื่องนี้ถูกสร้างขึ้นจากหนึ่งในวรรณกรรมอันโด่งดังของกิมย้ง ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในประเทศไทย มีการแปลจากหนังสือจีนซึ่งผู้แปลใช้ชื่อตัวละครและสถานที่เป็นภาษาแต้จิ๋ว ดังนั้นชื่อตัวละครและสถานที่ที่ปรากฏในเรื่องจึงใช้ภาษาแต้จิ๋วในการกำกับ เสียง ส่วนในวงเล็บนั้นเป็นตัวละครและสถานที่ที่กำกับเสียงเป็นภาษาจีนกลาง