จำนวน 4 แผ่น
เสียง ไทย
บรรยาย -
เรื่องย่อ
“หนู ใหญ่” (ลำหับ) เป็นลูกสาวของ “ราม” หัวหน้าค่ายอาสาป้องกันชายแดนผู้ทรยศต่อแผ่นดิน เพราะความอยากเป็นใหญ่จึงไปเข้าร่วมกับ “พ่อเลี้ยงศร” เจ้าพ่อค้ายา ทำสิ่งผิดกฎหมาย ก่อการร้าย รามเปิดทางให้พ่อเลี้ยงศรเข้ามาเผาค่ายใช้เป็นทางผ่านส่งยา ในคืนวันเกิดเหตุหลังจากที่ลำหับฝึกซอสามสายที่ “นลินี” ผู้เป็นแม่สอนให้ประจำ รามสั่งให้นลินีเล่นเพลงพญาโศกซึ่งรามใช้เป็นเพลงสื่อสารกับพ่อเลี้ยงให้รอ เวลาหลังจากเพลงจบบุกทำลายค่าย นลินีไม่ต้องการเล่นเพลงนี้เพราะจับสังเกตได้ว่าทุกครั้งที่สามีสั่งให้เล่น เพลงนี้จะมีความตายเกิดขึ้น แต่ไม่อาจขัดขืนได้จึงจำใจเล่น
ศร ได้ยินเสียงเพลงพญาโศก สั่งการตามที่นัดหมายกับรามทันที เมื่อเพลงจบรามสั่งให้ลูกเมียเดินทางออกจากค่าย ถ้าอยู่ครอบครัวต้องตายหมดเพราะค่ายกำลังจะถูกทำลย นลินีกับลูกวิ่งไปบอกคนในค่ายให้รู้ตัว รามยิงนลินีจนซอสามสายกระเด็น ลำหับและน้องชายตกตะลึง นลินีใกล้ตายสั่งให้ลำหับพา”น้องเล็ก” (พลเทพ)หนี รามแย่งเอาน้องเล็กมาได้ คนของพ่อเลี้ยงศรจะยิงลำหับ นลินีฮึดเฮือกสุดท้ายกระโดดขวางทางปืนล้มลงตาย ลำหับหนีรอดไปได้ ค่ายโดนทำลายคนในค่ายตายหมด ศรพาคาราวานยาเสพติดผ่านค่ายไปได้ ตั้งรามให้เป็นหัวหน้าค่ายแห่งใหม่ รามได้รางวัลมากมาย
ลำ หับหอบซอหนีหกล้มคลุกคลานหมดแรงสลบไปกลางป่า เช้ารุ่งขึ้น “บริพัตร” ทำงานสำรวจรังวัดถนนที่ดินกับลูกน้องได้ยินเสียงเพลงพญาโศก ลำหับไม่ยอมพูดด้วย หอบซอหนีจนเป็นลม บริพัตรพาลำหับกลับไปบ้านตนเอง รู้สึกตัวตกใจกอดซอไว้แน่น “นายแม่”ของบริพัตรเข้าปลอบโยนจนหายตกใจ ลำหับยังไม่ยอมพูดกับใครจนทุกคนคิดว่าเป็นใบ้ นายแม่ตั้งชื่อว่า “ลำหับ” ลำหับเอาแต่สีซอเพลงพญาโศก ข้าวปลาไม่ยอมกิน วันหนึ่งนายแม่เป็นลมไม่มีใครอยู่บ้าน ลำหับช่วยพูดจาดูอาการนายแม่ ทุกคนดีใจที่ลำหับพูดได้ “วิเวก” คนรถกับ “ตึ๋งหนืด” คนรับใช้ รักใคร่ลำหับมาก บริพัตรส่งลำหับไปเรียนหนังสือ
“เฉิด เฉลา” สาวเปรี้ยวเฉี่ยวเจ้าสาวในอนาคตของบริพัตรไม่ชอบลำหับ พยายามไล่ไปให้พ้น เฉิดเฉลาเบื้องหน้าเป็นหลานพ่อเลี้ยงศร แต่ความจริงเป็นลูกสาวแม่บ้านที่ท้องกับคนงาน โตขึ้นหน้าตาดีถูกศรปล้ำเอามาเป็นเมียน้อย เฉิดเฉลารู้ความเป็นมาของลำหับแสร้งทำดีแต่ในใจคิดล้างแค้น แอบคบ “ยศพงษ์” เศรษฐีใหม่โค่นล้มศร เฉิดเฉลามีลูกกับศรชื่อ “เศก” เป็นเด็กติดยาบอกใครๆว่าตัวเองใจดีเลี้ยงเอาบุญ เมื่อโค่นศรได้ยศพงษ์จะกลายเป็นเจ้าพ่อค้ายาคนใหม่
ลำหับสวย วันสวยคืนเก่งงานสารพัด เรียนจบม.6 จะไปเรียนมหาวิทยาลัยต่อ เฉิดยุให้ศรขอลำหับมาเป็นเมียเพื่อให้พ้นทางจากบริพัตรที่หมายปอง เฉิดพาพ่อเลี้ยงมาสู่ขอลำหับจากนายแม่ นายแม่โยนไปที่บริพัตร บริพัตรพูดไม่ออกบอกถามความเห็นลำหับก่อน ลำหับปฏิเสธ เฉิดไม่พอใจ ลำหับกับบริพัตรพากันไปยังสถานที่พบกันครั้งแรกแล้วสารภาพรักกัน บริพัตรขอลำหับแต่งงาน ลำหับตกลง นายแม่ยินดีและเต็มใจ เฉิดเฉลาแค้นมากบอกความหลังลำหับว่ามีพ่อคือรามเป็นคนขายชาติจะทำลายการไป สมัคร สส. ของบริพัตร นายแม่ไม่แคร์ ลำหับได้ยินตัดสินใจหนีไป ลำหับชวนบริพัตรไปยังโขดหินแห่งนั้นอีกครั้ง ทั้งสองได้เสียกันคืนนั้น เมื่อบริพัตรตื่นก็ไม่พบลำหับ เสียใจมากจนล้มป่วย
เฉิด เฉลาวางแผนกับยศพงษ์ใช้บริพัตรเป็นเครื่องมือหลังจากบริพัตรได้เป็นสส. ยศพงษ์ลงทุนหาเสียงและซื้อเสียงให้บริพัตรโดยที่ไม่รู้ เฉิดเฉลาตามหาลำหับจนเจอแล้วจ้างให้หนีไปจากบริพัตร ลำหับปฏิเสธไม่รับเงินแต่รับปากจะหนีให้พ้นบริพัตร เฉิดมาบอกบริพัตรว่าลำหับมีผู้ชายชื่อ “ชาตรี” ไปมาหาสู่บ่อยๆ บริพัตรตามหาลำหับจนพบ ลำหับแกล้งทำให้เข้าใจผิดว่าเธอยินยอมจะแต่งงานด้วยถ้าบริพัตรยอมเป็นคนขาย ชาติเข้าร่วมกับพ่อของเธอ บังเอิญชาตรีมาหาลำหับ ทำให้ บริพัตรตัดใจจากลำหับด้วยความเศร้าโศกผิดหวังมาแต่งงานกับเฉิดเฉลา
บริพัตร ได้เป็นสส.ดังต้องการ ถึงเวลายศพงษ์และเฉิดเฉลาจะเอาคืน ทั้งสองขอให้บริพัตรผลักดันโครงการให้ยศพงษ์ บริพัตรปฏิเสธ เฉิดเฉลาบอกจะเปิดโปงเรื่องลำหับและแฉบริพัตรว่าเนรคุณยศพงษ์ที่ซื้อเสียง ให้ บริพัตรตกใจมากตัดสินใจลาออกจาก สส. มาทำงานส่วนตัว เฉิดกับยศเหิมเกริมเล่นชู้ออกนอกหน้า นายแม่ตักเตือน เฉิดไม่พอใจผลักนายแม่ตกบันไดคอหักตาย บริพัตรหมดสิ้นทั้งแม่และคนรัก หนีหายเข้าป่าไปรอลำหับที่โขดหิน บางครั้งได้ยินเสียงซอสามสายเพลงพญาโศกดังแว่วมา พอตามไปหากลับไม่พบอะไร ที่แท้ลำหับแอบมาดูบริพัตร
ลำหับไปทำไร่ดอกไม้โดยมีวิเวกกับ ตึ๋งหนืดตามไปอยู่ด้วย เฉิดเฉลาท้องกับยศพงษ์แต่ให้ทุกคนเข้าใจว่าท้องกับบริพัตร ลำหับคลอดลูกชายชื่อ “คนัง” ตลอดเวลาลำหับไม่เคยรู้ว่าชาตรีคือตำรวจลับนอกเครื่องแบบแอบติดตามพฤติกรรม ของเธอมาตลอด เธอมักพบชาตรีตามที่ต่างๆ โดยเฉพาะเวลาคับขัน เขาจะมาช่วยเธอให้รอดปลอดภัย กลายเป็นคนไปมาหาสู่ที่ไร่ของลำหับ พลเทพน้องเล็ก โตแล้ว ถูกรามครอบงำปฏิบัติตามคำสั่งพ่อ ลงจากเขามาดูพฤติกรรมลำหับโดยไม่บอกว่าเขาคือน้องเล็ก รามให้พลเทพเกลี้ยกล่อมลำหับไปเป็นพวก ลำหับปฏิเสธ แต่พลเทพไม่ย่อท้อ
เฉิด แอบหลบไปคลอดลูกเงียบๆ ยกเด็กให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า บอกยศพงษ์ว่าเด็กแท้งตายไปแล้ว ยศพงศ์มีลูกกับภรรยาเก่าที่เสียชีวิตคือ “เพ็ญโพยม” ทิ้งให้อยู่ในความดูแลของ “แม่เริ่ม” กับ “อาเดียว” ญาติห่างๆ ยศพงษ์ให้ทุกอย่างทางวัตถุยกเว้นความรักความห่วงใย วิเวกมีญาติทำงานในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าบอกลำหับว่าเฉิดทิ้งลูกที่ลงทะเบียน ว่าเป็นลูกของบริพัตรไว้ ลำหับจึงรับมาดูแล
บริพัตรอาการ หนักพลัดตกลงมาจากโขดหิน ลำหับรีบมาดูแล เมื่อบริพัตรได้สติได้ยินเสียงเพลงพญาโศก พบว่า ลำหับสีซออยู่ใกล้ๆ เขาดีใจมาก ลำหับบอกความจริง และบอกเรื่องลูก บริพัตรขอร้องให้ดูแลลูกของตนกับเฉิดเฉลาด้วย ลำหับพาคนังกับ “จักริน” ลูกของเฉิดมาให้รู้จักบริพัตรก่อนหมดลมหายใจ
ลำหับเลี้ยงดู เด็กทั้งสองด้วยความรักเท่าเทียมกัน ยิ่งโตเด็กสองคนยิ่งแตกต่าง จักรินชั่วร้ายเห็นแก่ตัว ทำความผิดแล้วให้คนังรับโทษแทน เวลาสอบจักรินให้คนังใส่ชื่อตัวเองเป็นจักรินจนได้คะแนนสูงจบม.หก คนังไม่เรียนต่อเพื่อให้แม่ได้ส่งเสียจักรินคนเดียว คนังครูพักลักจำไปเรียนวิชาการเกษตรจากอาจารย์แม่โจ้ที่เกษียณแล้ว ทำสวนดอกไม้สวยงามใหญ่โต เอาเงินส่งให้จักรินเรียนเมืองนอกแบบลูกเศรษฐี
ที่ เมืองนอกจักรินพบกับเพ็ญโพยม สนิทสนมกัน ทั้งสองไม่รู้ว่าพ่อเดียวกันคนละแม่ จักรินอวดเป็นลูกเศรษฐีมีเงิน เพ็ญเรียนดนตรี จักรินเรียนไม่จบ ปิดเทอมกลับเมืองไทย จักรินไม่อยากอยู่บ้านไร่กลัวคนว่ายากจน โดยไม่รู้ว่าคนังขยายกิจการใหญ่โต จักรินพักคอนโดหรูในเมือง เพ็ญน้อยใจพ่อเอาแต่อยู่กับเฉิดเฉลาทำตัวเป็นนักการกุศลดูแลยากจนแต่ไม่ เหลียวแลลูกตนเอง ไม่ยอมเข้าบ้านพ่อ จะไปหาแม่เริ่มกับอาเดียวที่เลี้ยงดูเธอมา ซึ่งย้ายบ้านใหม่
เพ็ญ ขับรถตามลำพังไปหาแม่เริ่มกับอาเดียว แต่ไปไม่ถูกแวะถามทางที่ไร่ของลำหับ เจอวิเวกเป็นคนพาไปแต่รถยางแบน วิเวกเรียกตึ๋งหนืดมาช่วย ฝากคนังให้พาเพ็ญไปนั่งรอ เพ็ญรู้สึกหมั่นไส้คนังๆ เอาใบไม้รองน้ำให้กินถูกมดกัดปากเจ่อ เพ็ญได้ยินเสียงเพลงพญาโศกเดินตามเสียงไปพบลำหับสีเพลงที่หลุมศพ จึงรู้ว่าเธอคือเจ้าของไร่ เพ็ญสนใจซอสามสายและเพลงพญาโศกมาก ขอมาเรียนรู้จากลำหับ
ลำหับยินดี บอกว่าเธอมีลูกชายสองคน คนโตคือคนังผู้จัดการไร่ คนเล็กอยู่เมืองนอกโดยไม่รู้ว่าจักรินขอให้คนังส่งเงินไปให้เช่าคอนโดอยู่ และกำลังจะซื้อรถ ลำหับกำลังจะบอกว่าว่าเพ็ญเรียนเมืองเดียวกับลูกชาย คนังมาบอกว่ารถใช้ได้แล้ว วิเวกพาเพ็ญไปส่งที่บ้านแม่เริ่มกับอาเดียว เพ็ญไปเจอยศพงษ์,เฉิดเฉลา,จักริน ที่นั่น วิเวกแอบหลบซ่อนดูอยู่เห็นเหตุการณ์ แทนที่ยศพงษ์จะดีใจที่เห็นเพ็ญกลับมา กลับบอกให้ไปคุยกับเฉิดเฉลาเรื่องงานกุศลที่จะให้เพ็ญโชว์ศิลปะที่ร่ำเรียน มา เพ็ญต่อว่าพ่อไม่ใยดี จักรินรีบประจบเอาใจเฉิดกับยศทำคะแนน
สอง คนคิดว่าจักรินเป็น ลูกเศรษฐีจึงยิ้มแย้มต้อนรับ วิเวกรีบหนีกลับไร่ เฉิดกับยศพูดจบทิ้งให้เพ็ญอยู่กับอาเดียวแม่เริ่มและจักริน ยศให้แค่ซองเงินเป็นค่าใช้จ่ายวันงาน เพ็ญน้ำตาตกใน จักรินชวนเพ็ญไปเที่ยวแสงสีในเมือง เพ็ญปฏิเสธ ไปหาลำหับให้สอนสีซอเพลงพญาโศก และจะใช้เพลงนี้แสดงโชว์ เพ็ญมาฝึกซ้อมที่ไร่ร่วมเดือน มีปากเสียงกับคนังทุกวัน เพ็ญอยากเจอหน้าน้องชายคนังมาก เพราะลำหับคุยว่าเรียนเก่ง คนังบอกลำหับว่าจักรินกลับมาแล้วไม่ยอมกลับมาบ้าน ลำหับน้อยใจ
วัน งาน มีแสดงโชว์ต่างๆพอถึงชุดที่เพ็ญโชว์ ทุกคนเงียบกริบเพลงพญาโศกหวานเย็นไพเราะจนทุกคนนิ่งเงียบ ลีลาการแสดงของเพ็ญประทับใจคนดูที่สุด เมื่อจบการแสดงทุกคนลุกขึ้นปรบมือ พิธีกรคือจักรินสัมภาษณ์เพ็ญถ่ายทอดทีวี พลเทพจำเสียงเพลงพญาโศกได้ดี เพ็ญยกเครดิตให้กับลำหับ ทุกคนตะลึง ยศพงษ์, จักริน นิ่งอึ้ง รามที่ดูอยู่บนเขาในป่าตะลึงนิ่งเงียบ
เฉิดทนไม่ได้วิ่ง มากระชากซอไปจากมือลำหับขว้างทิ้ง ตบหน้า อ้างว่าตบสั่งสอนลูกคนขายชาติ ผู้กำกับสั่งตัดภาพเข้าโฆษณา คนังมาปกป้องแม่ วิเวก,ตึ๋งหนืดก็เช่นกัน เพ็ญโกรธเฉิดมากด่ากลับรุนแรง จักรินพูดไม่ออก เพ็ญขอโทษลำหับ ชาตรีปรากฏตัวแนะนำให้ลำหับกลับไปก่อน ขณะกลับจักรินวิ่งตามมาบอกลำหับว่าอย่าบอกทุกคนว่าเป็นลูก คนังชกจักริน ลำหับห้ามไว้ รับปากว่าจะไม่บอกใคร
พลเทพกลับไปรายงานพ่อ เรื่องลำหับและคนัง รามอยากได้ลำหับกับคนังมาเป็นพวก เพ็ญไม่สบายใจ คนังแค้นเฉิดมาตบหน้าแม่ โดนดูถูกจากยศพงษ์ จักรินมาขอเงินซื้อรถ คนังประกาศไม่ซื้อรถไม่ส่งเสียคนอกตัญญู จักรินแค้นใจชกต่อยกัน ลำหับแอบให้เงินจักรินไปก้อนหนึ่ง จักรินบอกจะไม่มาที่นี่อีก กำลังจะไปเป็นลูกเขยบ้านเฉิดแล้ว
จักรินขอเพ็ญแต่งงาน เพ็ญปฏิเสธ วันหนึ่งเพ็ญมาที่ไร่ลำหับ เจอคนังต่อว่า ทั้งสองยื้อยุดกัน คนังจับเพ็ญมัดโยนใส่รถขับไปในป่าที่มีทะเลสาบกระท่อมลุงเปรื่อง ทั้งสองทะเลาะตบตีกันหลายวัน แอบรักกันแต่ยังมีทิฐิอยู่ เฉิด,ยศพงษ์,จักรินตามหาเพ็ญไม่พบ มั่นใจว่าโดนคนังลักพาตัว จักรินทำร้ายด่าทอลำหับ ชาตรีมาห้ามไว้ขู่ว่าจะไปแจ้งความ จักรินจึงกลับไป
คนัง ตากฝนไปหาปลาโดนขวดแตกในน้ำบาดเป็นแผลเหวอะหวะอักเสบไข้ขึ้น ปล่อยเพ็ญไป ตะกายจะไปหาหมอล้มลงหมดสติ ฟื้นมาอีกทีพบว่าเพ็ญพาคนังไปหาหมอ จนอาการดีขึ้นกลับไปที่กระท่อมอีกครั้ง
ที่บ้านลำหับ เฉิดบุกมาทำร้ายวิเวกกับตึ๋งหนืดจนหมดสติ จับตัวลำหัไปเป็นตัวประกันให้คนังออกมา เฉิดสั่งให้จักรินเผาบ้านไม่งั้นไม่ยกเพ็ญให้ จักรินเผาบ้าน ลำหับหยิบซอสีเพลงพญาโศกน้ำตาไหลพรากในบ้าน ขณะที่เพ็ญกับคนังกลับมาใกล้บ้านแล้วแต่น้ำมันหมด มองเห็นควันไฟ คนังวิ่งสุดแรงทำจดหมายหล่นหลายฉบับ เพ็ญหยิบใส่กระเป๋าตัวเองเดินตาม
คนัง ชกจักริน วิเวกกับตึ๋งหนืดบอกคนังว่า ลำหับน่าจะอยู่ในบ้าน คนังวิ่งไปในบ้านช่วยลำหับอกมาได้ เฉิดและยศแปลกใจและโกรธที่รู้ว่าจักรินเป็นลูกของลำหับ ยศชักปืนจะยิงจักริน วิเวกกับตึ๋งหนืดตะโกนบอกจักรินเป็นลูกของเฉิดกับบริพัตรที่ทิ้งไว้ เฉิดตะลึง จักรินดีใจมีแม่รวย คนังตกใจ ยศไม่พอใจคิดว่าเป็นลูกบริพัตรจะยิงต่อเฉิดวิ่งมาขวาง ดึงปืนมือยศมายัดใส่มือจักรินสั่งให้ยิงคนัง ลำหับมาห้ามไว้ เฉิดบอกให้ยิงลำหับ เพ็ญวิ่งมาบอกว่าคนังไม่ได้ลักพาตัวเธอไป จักรินกำลังจะยิงใส่ลำหับ คนังโดดมาแย่งปืน สองคนแย่งปืนกันไปมา แล้วปืนก็ลั่นดังขึ้นไปโดนเอาพลเทพที่รามส่งลงมาหาลำหับ
พลเทพ บอกลำหับว่าเขาคือน้องชาย ลำหับร้องไห้เสียใจ เฉิดสั่งจักรินเอาปืนยัดใส่มือคนัง เฉิด,ยศ,จักรินลากเพ็ญกลับไป วิเวกกับตึ๊งหนืดให้คนังรีบหนี สมุนที่มาด้วยกับพลเทพจับตัวคนังไปให้ราม พลเทพตายในอ้อมกอดของลำหับ มีคนของรามมาเอาศพไป ลำหับหมดสิ้นทุกอย่างตัดสินใจฆ่าตัวตายเอาคันซอแทงหน้าอก ชาตรีมาห้ามไว้ ปลอบโยนลำหับว่าถ้าต้องการกู้เกียรติว่าไม่ใช่คนขายชาติก็ต้องช่วยชาติ ลำหับตกลง ชาตรีแนะให้ลำหับไปพบราม
รามให้ลำหับพิสูจน์ตนเอง ด้วยการฆ่าใครหนึ่ง นั่นคือคนัง ไม่ใช่คนังที่โดนจับ ยศ, เฉิด, จักริน ก็โดนด้วย รามสั่งให้ลำหับยิงคนัง ไม่ก็ จักริน ถ้าไม่ยิงที่เหลือต้องตายหมด เฉิดบอกความจริงว่าจักรินคือลูกเธอกับเขา เพ็ญยืนยันว่าคนที่ทำปืนลั่นใส่พลเทพคือจักริน ลำหับไม่ยิงสักที รามสั่งให้สนยิงให้หมดทุกคน ลำหับขอสีซอเพลงพญาโศกก่อน จบเพลงลำหับยกปืนมากลั้นหายใจหันปากกระบอกปืนใส่ตนเอง สนยิงไปที่ราม ชาตรีเข้ามาแย่งปืนจากลำหับ กระชากให้ไปด้วย คนังกระชากเพ็ญหลบออกมา ยศต่อว่าเฉิดแย่งปืนมายิงเฉิด เฉิดแย่งปืนมายิงยศตาย จักรินวิ่งหนีโดนคนของรามยิงตาย
เพ็ญเอาจดหมายจักรินเขียนมา ไถเงินคนังทำหล่นไว้ให้ลำหับดูว่า คนังเสียสละให้จักรินตลอดมา เธอจะไม่กลับไปเรียนต่จะขออยู่ทำไร่ดอกไม้ เรียนซอสามสายกับลำหับต่อไป คนังยิ้มให้เพ็ญ ลำหับไปที่โขดหิน ถือซอสามสายนึกถึงบริพัตร ชาตรีไปหาลำหับบอกว่าเขาคือผู้ที่บริพัตรฝากให้ดูแลและช่วยกอบกู้ศักดิ์ศรี ของลำหับกลับคืนมา ซึ่งลำหับก็ได้ทำแล้ว เขาขอคุ้มครองลำหับต่อไป ลำหับยิ้มให้ชาตรี เล่นเพลงพญาโศกอีกครั้ง ชาตรีพึมพำบอกว่าลำหับคือเจ้าแม่พญาโศกจริงๆ