เรื่องย่อ บางระจัน
....เป็นละครเศร้าอีกเรื่องโดยเฉพาะตอนจบ แต่ก็เป็นไปตามประวัติศาสตร์ในอดีตกาลนานมาแล้ว เป็นความพ่ายแพ้อย่างมีศักดิ์ศรีที่น่าบูชาของชาวบางระจัน ย้อนความเดินตอนที่แล้ว ปืนใหญ่ที่ชาวบ้านหล่อขึ้นเกิดร้าวเสียก่อน ไม่สามารถเอามายิงต่อสู้กับพวกอังวะได้ ความหวังชาวบางระจันริบหรี่ที่จะสู้กับอังวะ ทุกคนเศร้าแต่ก็ไม่ท้อถอย ยอมเอาชีวิตปกป้องแผ่นดินสยาม
ฟัก ขาบ ทัพ สังข์ บอกให้ฝ่ายหญิง ทั้ง แฟง เฟื่อง สไบ จวง และแม่หลบหนีไป แต่วิ่งไปได้สักพัก ก็ต้องรีบหลบกระสุนปืนใหญ่ของอังวะที่ยิงเข้ามา เมืองบอกพวกให้ลากปืนใหญ่ออกมา แม้มันจะร้าวยิงไม่ได้ แต่ก็ขอให้ได้ยิงต่อสู้กับอังวะสักลูกสองลูกก็ยังดี ด้านสไบวิ่งพาคนอื่น หนีไปทางอุโมงค์ที่ใจเคยหลบออกไป แต่ไปได้นิดเดียวก็ถูกทหารของอังวะดักเอาไว้ ปลิวและสามีพยายามสู้ปกป้องลูกตัวเอง แต่ถูกทหารอังวะฟันตาย ชาวบ้านถูกฟันตายไปอีกหลายคน
ในที่สุดแฟงก็วิ่งกลับมาหาทัพ เพราะไม่อยากทิ้งคนรักไป ยอมต่อสู้ด้วยกันจนตาย ส่วนชาวบ้านเอาปืนใหญ่ออกมาได้ ใส่ดินปืนยิงไปได้เพียง 2 ลูกตกนห้าค่ายของสุกี้ ทหารอังวะ โดนระเบิดจากปืน ล้มตายไปหลายคน สุกี้นายทัพของอังวะแค้นหนัก
ปืนใหญ่ของบางระจันฉีกออกไม่สามารถยิงได้ ทุกคนชูดาบ พร้อมรบ พลบค่ำของวันอาสาฬบูชา ทัพกับแฟง, เฟื่องกับขาบ, สังข์กับจวง ทำได้เพียงสวดมนต์ภาวนา และอยู่เป็นกำลังใจให้กันเพื่อวันพรุ่งนี้ที่กำลังจะมาถึง
รุ่งเช้า จอกยีโบ และ สุกี้ พาทัพของอังวะเคลื่อนเข้ามาประชิดหน้าประตูค่ายบางระจัน สุกี้สั่งให้อองนาย (หรือใจ) เอาศรีษะของสไบมาให้ตนเองให้ได้ ทางด้านทัพเป็นห่วงเลา ม้าคู่ใจ ทัพปล่อยเชือกม้าเพื่อให้ไอ้เลาวิ่งหนีไป เวลานี้ในค่ายด้านหน้า นักรบเพื่อชาติทั้งชายหญิง แต่งตัวพร้อมถือดาบพร้อมปกป้องผืนแผ่นดินไทยอย่างไม่กลัวตาย ทุกคนเฮ ยกดาบชูอย่างพร้อมเพียง พร้อมยอมเอาชีวิตปกป้องแผ่นดิน แต่เรื่องราวต่อไปในตอนจบ ของละครบางระจัน...